Tuesday, August 02, 2011

Perihal Memori Ramadhan

Lapan tahun. Waktu itu hanya ada aku, nenek dengan atuk di rumah ini. Memang manjalah jawabnya. Puasa pun bila dah berapa tahun. Lambat juga. Dulu, meja makan kami kat atas. Sekarang je meja makan dekat dapur.

Walaupun aku sekolah perempuan, aktif boleh tahan. Jadi bila dah balik rumah, memang leper la jawabnya. Tapi kene tolong juga siapkan tempat makan. Bila makanan dah dibawa naik atas, yang tinggal cuma jag berisi teh. Akulah kena bawa.

Masa tu tinggal berapa minit je lagi nak buka. Serius berapa minit je lagi. Tapi memang dahaga gila, Tuhan je yag tau. On the way nak bawa jag naik atas, aku minum air. Ceh! Sungguh tak senonoh. But desperate times call for desperate measures (konon). Tak semenggah betul.

Terus serta-merta rasa segar-bugar. Bila naik atas, atuk aku ckp 'dia dh minum air tu'. Haih. Memang tak boleh sorok apa-apalah.

Nasib baik tak kena marah.

Sekarang tak buat dah. Walaupun tersentak bila ada bau kopi dekat pejabat.

Sent from my iPad

2 comments:

PearlKaz said...

hahahaha... kelakar kelakar.. terror nye atok tau... ade instinct ek? ke dah biasa buat? hahaha

Unknown said...

Atuk tgk muka segar-bugar kot :D